روز عصای سفید (روز نابینایان) 1399
در آسمان دو چیز مرا افسون میکند
یکی آبی آسمان …
و دیگری خدا …
آن را می بینم اما میدانم که نیست …
او را نمی بینم … و میدانم که هست…
-----
دختر زیبای نابینای من / گر به تاریکی اسیری، وایِ من
دزد گیتی چشم زیبایت گرفت / روشنی از روز و شب هایت گرفت
لیک ایمان در دلت تابنده است / نور هستی در وجودت زنده است
در تو امید فراوان دیده ام / نغمه های شاد و خوش الحان دیده ام
روشنی بخش رهت علم است و درس / طفلک من از غم فردا مترس
در تمام زندگی او یار توست / او که آگه بر همه کردار توست
او چراغِ راهْ روشن می کند / از پلیدی هات ایمن می کند
گر نگاهت از شکوفایی تهی است / در وجودت شعله های زندگی است
قلب تو روشن تر از آیینه است / شوق و شور زندگی در سینه است
-----
چشم می گشایی بر حریم خلوت پروانه ها؛ با بال هایی سفید که عصای دستانت شده اند.
چشم می گشایی بر آبی آسمان؛ با دریایی از نور که دلت را چراغانی کرده است.
چشم می گشایی در حضور همیشه سبز معبود؛ با سجاده ای از عشق که بر پیشانی ات، مُهر تسلیم و بندگی زده است.
چشم می گشایی به روی این همه زیبایی بی حد آسمانی و با نور جانت، لطافت خداوند را در گلبرگ های سفید یاس و نسترن و اقاقی، لمس می کنی.
تو به روی سبزی درختان، سرخی گل ها، آبی دریا، طراوت باران و ترنم همیشه جاری آب ها، چشم دل می گشایی و امید و بودن را ترجمه می کنی.
-----
اگر چراغ دل خاموش باشد، چشم سر، از همه زیبایی های جهان، جز یک تابلوی تکراری و همیشگی، چیز دیگری نخواهد دید.
اگر چراغ دل خاموش باشد، امید چشم های روشن برای پرواز، بیهوده است.
اگر چراغ دل خاموش باشد، همه چیز در بطالت و روزمرگی و خستگی، خلاصه خواهد شد؛ فقط دلی روشن می تواند، دستان نوازش خداوند را بر روی گونه های تب دار گل ها،
لمس کند.
دل روشن، در نفس های نسیم می تپد و در تار و پود جانش، معطر می شود.
دل روشن، برای دیدن ریزترین ذرات عالم هم نیازی به چشم سر ندارد.
به پاکی عصای سفیدِ دستانت سوگند، دل روشن، بهترین هدیه خداوند است.
-----
آنچه بینی، دلت همان خواهد
وآنچه خواهد دلت، همان بینی…
آنچه نشنیده گوش، آن شنوی
وآنچه نادیده چشم، آن بینی
-----
گر نباشد چشم ظاهر عیب نیست
در نبود چشم دل باید گریست
-----
حضرت محمد(ص): کور آن نیست که چشمش نابینا باشد، کور آن است که دیده بصیرتش کور باشد.
امام علی(ع): چشم ها هرگز خداوند را نمی بینند، دل ها با ایمان درست خدا را می یابند.
-----
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
گر به اقلیم عشق روی آری
همه آفاق گلسِتان بینی
-----
نزد همه بی بصر شود خار و خجل
وز کوردلی اسیر ماند گل
بگریز ز تیرگی روشن دل باش
چون کوری چشم تو بهتر ز کوری دل
-----
آیا می دانید رودکی، پدر شعر فارسی که در سن ۸ سالگی حافظ کل قرآن کریم بود؛ نابینا بوده است؟
-----
بله. امروز، 23 مهر ماه، روز ما نابینایان هست.
منم که یه خانم نابینا هستم. خخخ.
خب روزم مبارک اولسون. مبارک اولسون به ترکی یعنی مبارک باشه.
البته ما کلا یا یه روز، یا چند روز قبل تر به پیشواز تولد و روز مادر و... بقیه مناسبت هامون میریم.
برای روز نابینایان هم همین کارو کردن مامانم اینا.
امشب مامانم حسااابی با این عکسا سورپرایزم کرد.
بابامم چند روز پیش برام یه عالمه شکلات خرید. یعنی وقتی دیدمشون اینقده ذوق کردم.
قربونشون برم میدونن من چقدر شکمو هستم و غذا و کیک و شکلات بیشتر از هر کادویی خوشحالم میکنه.
جای شما خالی دوستان.
راستییی...
130 تایی شدنمون مبااارک.
خیلی خوشحالم که از پارسال برگشتم اینجا. چون تونستم با 130 فرد جدید آشنا بشم و با خیلیاشون دوستی برقرار کنم و از تجربه هاشون استفاده کنم. امیدوارم هر 130 دنبال کننده ام و خونواده هاشون همیشه شاد و سلامت باشن.
خلاصه که... همین دیگه.
اگه پستم طولانی شده معذرت.
شاااد باشین.