با من بیشتر آشنا شوید

سلام بچه ها. امیدوارم خوب باشید.

خب همونطور که هفته قبل گفته بودم، می خواستم یه سری مطالب علمی بذارم.

البته در مورد اصلیت خودمه.

خب من از هر دو طرف ترک هستم.

البته خودم تهران به دنیا اومدم و بزرگ شدم. ولی دارم در مورد پدر و مادرم میگم.

مامانم اینا مال روستای آق قلعه که توی شهر سرعین و استان اردبیل هستن.

آق‌قلعه روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان سرعین، بخش مرکزی، دهستان آب‌گرم قرار دارد. نام قدیمی آن قلعه سفید است.

این روستا در حدود سیصد سال پیش تشکیل شده و شنیده‌ها حاکی از مهاجرت تعدادی از طوایف بزرگ روستاهای اطراف از جمله روستای پیرآلقر و مهاجرت سه طایفه بسیار بزرگ از روستای کنزق بوده است. لذا بین مردمان ساکن روستای کهن و تاریخی کنزق و پیرآلقر و... بااین روستا روابط خویشاوندی و دوستی بر قرار بوده تا جاییکه پساب رود و نهرهای متعلق به روستای کنزق جهت کشاورزی و دامداری در اختیار مردمان این روستا نیز قرار می‌گرفته است. در سالهای نه چندان دور (تقریبا ۷۰ سال پیش) روستای آق قلعه دارای ۴۱۵ خانوار بوده است و کلیه مراسمات دینی و آئینی، مراسم سنتی، عزا داریها و … با حضور بزرگان و معممین روستاهای اطراف در این روستا بعنوان پر جمعیت ترین روستا برگزار می‌شده است و این روابط دوستانه و خویشاوندی بین روستاهای اطراف و روستای آق قلعه تا کنون نیز ادامه داشته است. در هفتم دی ماه ۱۳۹۳ در حاشیه برگزاری مراسم هفته فرهنگی استان اردبیل در برج میلاد این روستا به عنوان روستای نمونه کشوری و روستای بدون طلاق ، اعتیاد و دخانیات معرفی گردید.

پدرم هم مال تکاب بوده.

تکاب

نام(های) دیگر: تیکان تپه، تیکاب  

روزهای یخبندان سالانه ۱۷۰روز شهرستان تکاب یکی از شهرهای سردسیر ایران می‌باشد.  

تأسیس شهرداری

پیش از سال ۱۳۰۹ 

ره‌آورد

فرش افشار - سیب - عسل 

تکاب یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی است. این شهر از سمت شمال به شهرستان چاراویماق در استان آذربایجان شرقی، از سمت جنوب به شهرستان‌های سقز و بیجار در استان کردستان، از سمت شرق به شهرستان ماه نشان در استان زنجان و از سمت غرب به شهرستان شاهین‌دژ و شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی محدود شده‌است. شهرستان تکاب بنابر قانون تقسیمات کشوری در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، مشتمل بر دو بخش به نام‌های مرکزی و تخت سلیمان، با یک شهر و ۶ دهستان بوده‌است.

تخت سلیمان و زندان سلیمان از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری در این شهر است که در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌است؛ همچنین مُهر موبد موبدان منقوش اساطیر کهن و بیش‌تر در ستایش آب و آتش است، در تخت سلیمان کشف شده‌است.

مرکز قسمت مهمی از منطقه افشار شهر تکاب می‌باشد، تکاب به معنای آب باریک و زمینی که آب کم و باریکی در آن باشد آمده‌است. تکاب به صورت اسم مرکب به معنی دره، زمینی که در بعضی از جاهای آن آب فرورود و از جای دیگر بر آید. نام قبلی تکاب تا سال‌های ۱۳۱۶ و ۱۳۲۰ شمسی تیکان‌تپه بوده‌است، این شهر تا پیش از ۱۳۱۷ به سبب وجود خار در تپه‌های اطراف شهر، «تیکان‌تپه» (خارتپه) نامیده می‌شد. سپس، بنا به تصویب فرهنگستان زبان ایران، نام آن به تَکاب تغییر یافت.

تخت سلیمان مجموعه‌ای تاریخی است مشتمل بر دریاچه طبیعی، آتشکده آذرگشنسب، معبد آناهیتا، بنای چهارتاقی، تالار و کاخ شاهی که بر روی صفحه‌ای سنگی که از رسوب مواد کانی و طی میلیون‌ها سال ایجاد شده‌است، بنا گردیده. این مجموعه که امروزه تخت سلیمان نامیده می‌شود، در گذشته به آتشکدهٔ آذرگشنسب معروف بوده‌است. هرچند قدمت تأسیسات انسانی تخت سلیمان به هزارهٔ اول قبل از میلاد مسیح برمی گردد اما اوج شکوفایی آن مربوط به دورهٔ ساسانیان است. این اعتقاد وجود دارد که تخت سلیمان برای ساسانیان همان ارزشی را داشته که تخت جمشید برای هخامنشیان داشته‌است. ساسانیان به ویژه خسرو انوشیروان در آبادانی این مجموعه سعی فراوان کردند و خصوصاً ساخت بزرگترین و معتبرترین آتشکده در این مکان به‌طور روزافزون بر جایگاه این مکان افزود.

طی جنگ‌های ایران و روم در سال ۶۲۴ میلادی خسرو پرویز از هراکلیوس شکست سنگینی خورد و آتشکده ویران گردید. هرج و مرج اواخر دورهٔ ساسانی، حملهٔ اعراب به ایران، قرن‌ها حاکمیت عباسیان بر این سرزمین، حکومت ترکان در شمال شرق ایران و دور بودن آنان از نواحی غربی، همه باعث شد تا تخت سلیمان برای مدت‌های طولانی به بوته فراموشی سپرده شود تا اینکه مجدداً در دورهٔ ایلخانی و تمایل آنان به مناطق غربی ایران و انتخاب تبریز، مراغه و سلطانیه به عنوان پایتخت، باعث شد جهت عمران و آبادانی این منطقه اقدام گردد. آنان از این منطقه به عنوان پایتخت استفاده می‌کردند. با افول ایلخانان، تخت سلیمان کم‌کم مرکزیت خود را از دست داد و از حدود قرن ۱۱ هجری قمری به بوتهٔ فراموشی سپرده شد.

دور تا دور مجموعهٔ تخت سلیمان با دیوارهای عربی و برج‌های متعدد حفاظت می‌شده‌است و مساحت آن حدود ۱۲۴۰۰۰ متر مربع است و به‌طور متوسط ۱۵ متر بلندی دارد. قطر دیوار حدود چهار متر است و ۳۸ برج نگهبانی از مجموعه حفاظت می‌کرده‌اند. حصار دارای دو دروازه بوده، یکی در ضلع شمالی و دیگری دروازهٔ ضلع جنوب شرقی. ایوان غربی (ایوان خسرو)، معبد آناهیتا، هشت ضلعی دورهٔ ایلخانی، بقایای کاخ‌های دورهٔ ایلخانی، تالار شورا، موزه و نمایشگاه از دیگر نقاطی است که در این مجموعه قرار دارند.

---

امیدوارم مفید بوده باشه.