شهادت سردار سلیمانی
نمی دانم چه بگویم. بغض در گلویم مانده.
آخر مگر می شود؟ مگر می شود که تو رفته باشی و ما را تنها گذاشته باشی؟ قلب تپنده ایران، قوت قلب ما.
نه. باورکردنی نیست.
ای بزرگوار، ما با تو امنیت خاطر داشتیم. چه روز ها که از کشور ما حمایت و جانفشانی کردی.
و حالا...
دیگر تو نیستی؟
اصلا نمی دانم چه باید بنویسم. قلمم از بیان این غم قاصر است.
تنها این را می توانم بگویم که...
روحت شاد آقا.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی