مختصری تعریف از هفته دوم مدرسه
خوشبختی احساسی است که شاید بشود خیلی راحت به دستش آورد. به شرط اینکه آسانگیر باشی و به همه چیز و همه کَس با عینک خوشبینی نگاه کنی.
سلام دوستان.
این روزها، حال خوشی دارم و بسیار شادم خدا رو شکر. شرایط تحصیلیم بر وفق مراده.
البته راه دور مدرسه از خونمون و زمان طولانیشم هستا.
ولی خب اینا به داشتن دوستای خوبم، معلم های مهربونم و درس هامون که همه بجز آمادگی دفاعی آسون و خوبن می ارزه.
روز دوشنبه امتحان هویت اجتماعی داشتم. ولی متأسفانه یادم رفت.
حالا پیش خودتون میگین: وای! زهرا حتماً امتحانشو خراب کرده چون نمی دونسته!
نه بابااا.
بنده زبل تر از این حرفام. البته تعریف از خود نباشه.
اون روز هیشکی درس رو نخونده بود و هر چی گفتن خانوم تو رو خدا امتحان نگیرین معلممون قبول نکرد.
در نتیجه من از دوستم خواستم از رو سؤالات و جوابا برای من بخونه و با بار دوم همه رو حفظ شدم.
بعد هی مثل این ببخشید خرخونا می گفتم: -خانوم من داوطلبم. خانوم من می خوام درس جواب بدم. خانوم من بیام؟ و...
کلا حسابی خودشیرینی کردم. خخخ.
البته من تا حالا معدلم کمتر از 18 و نیم نبوده.
خب با وجودی که برای ما دبیرستانی های نابینا، کتابامون رو به خط بریل (خط مخصوص نابینایان) چاپ نمی کنن معدل 18 و نیم هم خوبه دیگه نه؟
خلاصه.
معلممون فوری قبول کرد و گفت باشه، باشه، پس زهرا بیا ببینم.
آقا ما رفتیم پای تخته.
دستام یه کم یخ کرده بود.
خب برای اولین بار بود که به این معلمه می خواستم درس جواب بدم.
ولی از ظاهر بیرونیم هیچی از استرسم نشون نمی دادمااا. قشنگ خونسرده خونسرد بودم.
آقا این هر سؤالی که پرسید من لاب لاب لاب، تند و تند جواب دادم. اما نه غلط غلوط. دقیقا عین کتاب.
یعنیااا.
دوستم می گفت خانوم همینجور مونده بود که تو چطوری بدون کتاب درسو یاد گرفتی زهرا؟
البته بازم میگم. قصدم این نیست که خودنمایی کنم.
خلاصه که... بعله.
این بود خاطره بامزه ای از هفته دوم مدرسه.
بقیش توی خاطرم نیست.
الانم می خواهم بروم جزوه طراحی صفحات وب پیشرفته ام را با دقت فراوان مطالعه بنمایم تا فردا اگر دبیر گرامی قصد آزمایش ما را داشتند، در نزدشان سربلند و سر افراز گردم.
خخخ.
راستی 23 مهر بسیار روز مهمیه واسه من.
دوست دارید بدونید چرا؟
عه؟ نمیشه که. باید صبر داشته باشید دوستان عزیز و گرامی.
هر چیزی زمانی داره دیجه.
همون روز 23 ام میام خدمتتون میگم.
پس تا 23 مهر ماه زیبا، خدا یار و نگه دار همه ی شمااا.