زهرازهرا، تا این لحظه: 21 سال و 9 ماه و 5 روز سن داره
Date of creation of my blogDate of creation of my blog، تا این لحظه: 8 سال و 3 ماه و 5 روز سن داره
My membership dateMy membership date، تا این لحظه: 11 سال و 14 روز سن داره

🌹خاطرات یک بانوی روشندل🌹

قلبم را به ❤خدا❤ میسپارم، که او به شدت کافیست

صحبت و خاطره با هم

1398/9/10 12:15
نویسنده : زهرا‌بانو
686 بازدید
اشتراک گذاری

سلام دوستان خوبین؟

راستش نمی خواستم حالا حالا ها پست بذارم.

آخه به نظرم اینجا یه جورایی لطف سابق رو نداره.

شایدم من اشتباه می کنم. نمی دونم.

فقط اومدم یه حال و خبری بدم.

البته من خودمم یه کم بی روحیه شدما. میگم شاید واسه همینه که نوشته هام به اندازه قبل جذاب نیست. شما چی فکر می کنین؟

بالاخره این روزا ما آلودگی هوای شدید داشتیم و همین وضع هوا باعث میشه آدم بی حوصله شه.

از یه طرفم من در عرض این دو هفته دو بار سرما خوردم و دفعه دوم شدتش بیشتر بود. هنوزم صدام گرفته.

گرچه این دو روز تعطیلی اونطور که باید و شاید عالی نبود، ولی خب مثل بقیه واسه منم شد سبب خیر و تونستم خوب استراحت کنم. الان بهترم خدا رو شکر.

راستی دیگه فکر نکنم فردا هم تعطیل باشه ها. میگن هوا بهتر شده.

خب. بریم بزنیم تو کار خاطره.

البته به شرطی که نظر بدینااا.

یعنی هر کی بیاد بخونه و نظر نده میرم و تا بیست و دوم نمیام.

دارم جدی میگم.

این دفعه می خوام یه خاطره از بچگیای مامانم بگم. آخه هر چی فکر کردم خاطره ای از خودم یادم نیومد.

یه بار مامانم برام تعریف کرد که وقتی پنج شش سالش بوده، مامانش اینا یه روتختی داشتن که روش مروارید دوزی داشته.

از طرفی مامانم اون موقع ها یه گردنبند مروارید داشته. اون گردنبندشو هم خیلی دوست داشته. طوری که به جای اینکه بندازدش گردنش، مدام تو دستش بوده و نگاهش می کرده. خلاصه که گردنبندشو همه جا باخودش می برده. به حرف مامان بزرگ بنده خدام گوش نمی داده که بهش می گفته: بابا بچه اینقدر با گردنبندت بازی نکن. پاره میشه ها.

ولی یه بار گردنبندشو زیاد می کشه و نخش فوری پاره میشه و همه مرواریداش کف زمین پر و پخش میشن.

مامانم هم به گریه می افته و مقداری از مروارید هایی که می تونسته رو توی دستاش جمع می کنه و می بره میده به مامانش. که چی؟ که: مامان ببین گردنبندم پاره شد. تو رو خدا برام درستش کن.

اما مامان بزرگم بهش میگه که این دیگه درست نمیشه. بعدش به خاطر اینکه بچه کوچیک داشته و ممکن بوده بچش مرواریدای گردنبند مامانمو بکنه دهنش، جمعشون می کنه و می اندازه دور.

خلاصه مامانم از اینکه گردنبندش پاره شده بوده کلی گریه می کنه و تا چند روزم براش ناراحت می مونه. البته نخ گردنبندش رو نگه می داره.

بعد یه روز که میره تو اتاق مامانش اینا، متوجه روتختیشون میشه که روش مروارید کار شده بوده.

یه فکری توی ذهنش جرقه می زنه که چی؟ که می تونه یواشکی مرواریدای روتختی مامانش اینا رو بکنه و بندازشون توی نخ گردنبندش. اینجوری دوباره می تونه یه گردنبند نو داشته باشه.

از این فکرش خیلی ذوق می کنه و منتظر وقتی می مونه که مامانش اینا دنبال کارای خودشون باشن.

یه روز که مامان بزرگم داشته غذا می پخته و خاله هامم با هم بازی می کردن، مامانم می بینه همه پی کارای خودشونن و حواسشون به اون نیست.

فرصت رو غنیمت می شماره و یواشکی میره تو اتاق مامانش اینا و درو پشت سرش می بنده. بعد سعی می کنه یکی از مرواریدا رو با دستش بکنه.

اما اون محکم دوخته شده بود و هر چی هم مامانم اونو کشیده کنده نشده. خب آخه اون موقع چون بچه بوده زورش کم بوده دیگه.

آره خلاصه. می بینه که نخیر. اینطوری نمیشه و نمی تونه مروارید رو بکنه.

تصمیم می گیره با دندون بکندش و این دفعه موفق میشه. اما از ترس اینکه اب دهنش بریزه رو تخت و لک بشه و لو بره، فقط یه دونه ازشون می کنه و میذاره توی جیبش.

ولی هر روز می اومده یکی یکی مرواریدا رو با دندون می کنده و یه جا جمعشون می کرده تا موقعش.

از اون طرفم مامان بزرگم هر روز می دیده یه جای روتختیشون نخ کش شده و طرف دیگه ی روتختی رو پهن می کرده که اونجاش معلوم نشه. ولی فرداش می دیده یه جای دیگش نخ کش شده.

خلاصه بنده خدا حیران می مونه که: یعنی چی؟ چرا این روتختیه اینجوری شده؟ چه معنی میده؟ نکنه کار بچه هاست؟ یعنی مامان من یا خاله ام مرواریداشو می کنن؟ به حق چیزای ندیده!

کلاً مشکوک میشه و می خواد از جریان سر در بیاره. بعد از یه مدت می فهمه که بله. کار، کار مامان منه.

یه بار که مامانم داشته یکی دیگه از مرواریدا رو با دندونای مبارک می کنده، مامان بزرگم سر می رسه و مچشو می گیره.

مامانمم می ترسه و شروع می کنه به گریه. به مامان بزرگم میگه ببخشید مامان و همه چیو براش تعریف می کنه.

البته مامان بزرگم دلداریش میده و میگه عیب نداره.

چند روز بعدشم یه گردنبند دیگه براش می خره که خوشحالش کنه.

اون روتختی رو هم که متأسفانه دیگه زیاد جلوه نداشته رو جمع می کنه.

ولی مامان بزرگم بنده خدا می گفت وقتی مامان جونمو در حال عملیات کندن مروارید دیده، تا یه دقیقه کوپ کرده بوده.

این بود خاطره مامان جونی خوشگل من که قربونش برم و عاشقشم.

ولی خودمونیما. منم شیطنتم رو از مامانم به ارث بردم.

شاد باشین.

پسندها (10)

نظرات (14)

فاطمهفاطمه
10 آذر 98 12:38
ایول به این مادر دختر شیطون کلا شیطنت صفا داره.
زهرا‌بانو
پاسخ
ممنون عزیزم
بله دیگه
شیطنت را عشق است

🌼 نوشین 🌼🌼 نوشین 🌼
10 آذر 98 12:40
😂😂😂چه فکری کرده مامانت
زهرا‌بانو
پاسخ
آره عزیزم
خیلی بامزه بوده

10 آذر 98 12:41
عجب  مامان شیطون و بامزه ای داری😍
زهرا‌بانو
پاسخ
مرسی نیلا جونی
✿‿✿𝑀𝑜𝑏𝑖𝑛𝑎✿‿✿✿‿✿𝑀𝑜𝑏𝑖𝑛𝑎✿‿✿
10 آذر 98 13:08
😂😂😂😂😂😂
نیلوفر
10 آذر 98 13:51
سلام جوجه پرو😕
چه جوری برگردم تو وبم
زهرا‌بانو
پاسخ
بهبه سلااام باباجان. چطور مطوری شما گوگولی؟ دلمون برات یذره شده بود
عزیزم به نیلا گفتم چه جوری. از اون بپرس
مامان فاطیمامان فاطی
10 آذر 98 14:08
وای خدا چقد خندیدم😂
زهرا‌بانو
پاسخ
خوشحالم که تونستم شادتون کنم
بابا ی پیر جوجه پرو
10 آذر 98 14:10
جوجه پرو بیسکوییت هایی که اندوخته بودموکه خودت تنهایی نخوردی؟من پیرم نمیتونم کار کنم بیشتر بیسکوییت مادر لخرم واسه اونیکی جوجه ها هم بذار.اباری که الله باباجان.
اون باید به مدیریت تلگراف بده یا من؟
زهرا‌بانو
پاسخ
اون باید تلگراف بده
بعدشم، نه باباجان. شرمنده. من نمی توانم گرسنگی را تاب بیارم و نسبت نزدیکی با جارو برقی دارم. پس فاتحه تمااام بیسکوئیت هاتو باید بخونیم.


♡fatemeh♡♡fatemeh♡
10 آذر 98 14:29
چه مامان شیطون و باهوشی💟💛😍😍😉😉💞💞💞💞😍😍
زهرا‌بانو
پاسخ
مرسی عزیزم

10 آذر 98 14:47
عجب مامان شیطونی داری زهرا جون
زهرا‌بانو
پاسخ
آره عزیزم

10 آذر 98 21:30
زهرا جان جالب بود
زهرا‌بانو
پاسخ
خیلی ممنون
نازینازی
11 آذر 98 15:06
ای جونمم چه خاطره قشنگی عزیزمم🤩😇
زهرا‌بانو
پاسخ
مرسی عشقم
مادر زهرا بانو
11 آذر 98 18:42
دخترم تو‌رسوا کردن استادی ! 
کلی خندیدم عزیزم
خداییش این خاطره رو‌ تو خیلی بهتر ازمن تعریف کردی 
زهرا‌بانو
پاسخ
فدای مهربونیهات بشم من
الهی دورت بگردم جیگرم
هزارتا بوس به روی ماهت










 

12 آذر 98 0:19
این حرکت هوش مادرت رو نشون داده.
زهرا‌بانو
پاسخ
جدی؟
مرسی پرنیا جون
بابای ریحانه و حلمابابای ریحانه و حلما
12 آذر 98 12:30
👌